-
1 uprze|dzić
pf — uprze|dzać impf Ⅰ vt 1. (ubiec, wyprzedzić) to forestall [działanie, atak, krytykę]- uprzedzić cios przeciwnika to block one’s opponent’s blow- uprzedzać czyjeś prośby/zamiary/kaprysy to anticipate sb’s requests/intentions/whims- uprzedzać fakty to get ahead of one’s story a. of oneself2. (zapowiadać z góry) to (fore)warn- radio uprzedziło słuchaczy o zbliżaniu się huraganu there were warnings on the radio about the approaching hurricane- jak będziesz wyjeżdżał, to mnie uprzedź let me know before you go away3. (zniechęcić) to prejudice (do kogoś/czegoś against sth)- to mnie do niego uprzedziło this put me off himⅡ uprzedzić się — uprzedzać się książk. to become prejudiced (do kogoś/czegoś against sb/sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uprze|dzić
См. также в других словарях:
uprzedzać — ndk I, uprzedzaćam, uprzedzaćasz, uprzedzaćają, uprzedzaćaj, uprzedzaćał, uprzedzaćany uprzedzić dk VIa, uprzedzaćdzę, uprzedzaćdzisz, uprzedź, uprzedzaćdził, uprzedzaćdzony 1. «być szybszym od kogoś w jakimś działaniu, występować z czymś… … Słownik języka polskiego